Amerikan Başkanı Trump'ın Kudüs ile ilgili talihsiz kararı dikkatleri uzun bir aradan sonra yeniden Kudüs'e çevirdi. Uzun bir aradan sonra diyorum, zira Suriye, Yemen, Irak ve Libya iç savaşları Orta Doğu'da dikkatleri bu ülkelere yöneltmişti. İslam dünyası bu yüzden Kudüs ve Filistin'i unutmuştu.

İsrail de bu "unutulmuşluğu" fırsata çevirmek istiyor. Müslümanların dikkati başka yönlere çevrilmişken, İslam ülkeleri İslam topraklarında birbirleriyle kıyasıya savaşırken, uzun zaman önce işgal ve ilhak ettiği Kudüs'teki işgaline meşruiyet kazandırmak istiyor. ABD'nin büyükelçiliğini Kudüs'e taşımasının bu meşruiyet için önemli bir adım olduğunu düşünüyor.

İç siyasette iyice köşeye sıkışmış olan Trump için ise, bu zor durumdan kurtulmak için her türlü destek ve dikkatleri dış politikaya yöneltecek gelişme önemliydi. Kuzey Kore sorunu çerçevesinde yaşanan krizin Trump'ın üzerindeki baskıyı hafifletmediği görülüyor. Ülke içerisinde etkili kesimlerin desteğini alabileceği bir dış politika adımına ihtiyacı vardı. İran ve Filistin konusunda atacağı adımların ABD'deki çok güçlü İsrail lobisinin desteğini sağlama konusunda işe yarayacağını biliyordu. Bu adımlar baştan beri İslam dünyası ve Müslümanlara karşı söylemiyle de uyum gösterecekti zaten.

ABD ve İsrail'in ne yapmak istediği belli. Peki, İslam dünyası Kudüs için ne yapıyor?

İsrail işgalinden beri İslam dünyasının Kudüs için ne yaptığına bakarsak, şimdi de pek fazla bir şey yapamayacağını görürüz. Bunun iki önemli nedeni var.

Birincisi, İslam dünyasında askerî ve ekonomik açıdan ABD-İsrail ekseni ile mücadele edebilecek bir ülke yok. Ancak birlikte hareket etmeleri durumunda İslam ülkeleri ABD ve İsrail'in fütursuz güç politikası ile Kudüs ve Filistin'in diğer bölgelerindeki oldubittilerine karşı koyabilirler. Orta Doğu'nun bugünkü hâli ise Müslüman ülkelerin birlikten ne kadar uzak olduklarının açık göstergesi.

İkincisi ise, İslam dünyasında Kudüs için mücadele etmek isteyenlerin sayısı her geçen gün azalıyor. Müslümanların üzerine serpilmiş ölü toprağı Suriye, Yemen, Irak ve Libya iç savaşlar yüzünden artık iyice ağırlaştı. Bu savaşlarda yaşananlar ve DEAŞ, El Kaide ve FETÖ örgütlerinin İslam'ı kirli hesaplarına alet etmeleri nedeniyle İslam'ın özünü oluşturan cihat ve tebliğ gibi kavramlar kirletildi.

Cihat algısı bozulan Müslümanlar ise artık ilk kıblesi Kudüs için mücahede etmesi gerektiğini kavrayamaz hâle geldiler. Kudüs'ün Müslümanlara değil, aslında Müslümanların Kudüs'e muhtaç olduğunu görmekten aciz olan insanların, İslam'ın üç kutsal şehrinden biri ellerinden çalınırken gereken tepkiyi göstermesi de beklenemezdi zaten.

"Kudüs için yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Amerika ve İsrail'in gücü karşısında ne yapabiliriz ki?" diyenleri bir kenara bırakalım.

Aslında Kudüs için yapabilecek çok şeyimiz var.

Her şeyden önce Kudüs'ün onuru için işgale direnen Filistinli kardeşlerimize güçlü bir şekilde destek vermekle başlayabiliriz. Bu destek sadece dua ile değil, aynı zamanda Filistinlilere yardım götüren yardım kuruluşlarına bağışlarla olmalı.

Bunların yanında ABD'nin bu kararını, İsrail'in işgalini ve ilhakını tanımadığımızı en yüksek sesle haykırmamız da çok önemli. Bu, Müslümanların Filistin toprakları üzerindeki hak iddiasını diri tutacaktır ve gün gelip de güç dengeleri değiştiğinde bu toprakları devralmalarının meşruiyetini sağlayacaktır. Unutmayalım, 12. Yüzyılda Kudüs'ü ele geçiren Haçlıların kurduğu krallığın hâkim olduğu 90 yıla yakın süre boyunca Müslümanlar Kudüs'ü hiç unutmadılar ve en sonunda içlerinden çıkardıkları Selahaddin Eyyubi 1187 yılında Kudüs'ü fethedip tekrar Müslüman şehri yaptı.

Kudüs, Filistinlileri diri tuttuğu gibi bütün Müslümanları diriltmeli.

Müslümanların mezhepsel, etnik ve sınıfsal kavgalarını bir kenara bırakıp birlik olmaları için Kudüs yeniden altın bir fırsat sunuyor. Müslümanlar, Kudüs için bir araya gelmeyi başarabilirlerse, Yemen'de, Suriye'de, Libya'da birbirlerini katletmeyi sona erdirmek için bir şans yakalayabilirler.

Kudüs'ün maruz kaldığı saldırı bile Müslümanları bir araya getiremiyorsa, Kudüs'ün ardından Bağdat, Tahran, İstanbul, Kahire, Şam ve Mekke'yi de kaybetmeye hazır olmalılar.

 

Bu yazı ilk defa Türkiye Gazetesi'nde yayınlanmıştır.